Choć zima jeszcze trzyma, a do wiosny daleko, można już dojrzeć pojedyncze sztuki komarów, much lub moli. Wszyscy wiemy, jak potrafią one być natarczywe i jak czasem ciężko jest się ich pozbyć z domu. Tutaj z pomocą przychodzi nam już nie najnowsza gra Mól szachrajek. Zadanie jednak nie będzie łatwe, ponieważ mole zrobiły się bardzo sprytne. Pozostajemy zatem w tematyce zwierząt w grach planszowych. Ostatnio omówiliśmy dla Was grę Super Farmer: The Card Game, czyli karcianą wersję popularnego tytułu (link do recenzji znajdziecie tutaj). Tym razem poznamy tytułowe mole oraz ich przyjaciół.
Informacje ogólne:
Mól szachrajek to gra karciana dla co najmniej 3 osób. W takim składzie testowaliśmy ten tytuł. Zgodnie z informacją na pudełku może w nią grać maksymalnie 5 osób. Przetestowaliśmy, i gra będzie odpowiednia również dla większej ilości graczy. Czas rozgrywki nie jest stały i ma na niego wpływ czynnik losowości w grze. Jest to jednak około 30 minut. Gra nadaje się dla osób powyżej 7 roku życia. Młodsze dzieci mogłyby sobie z nią po prostu nie poradzić. Dodatkowo, sama gra nie wymaga znajomości języka polskiego, przez co jest uniwersalna do zabawy w mieszanym gronie osób.
Zawartość pudełka
i zasady gry:
Mól szachrajek jest niewielką grą mieszczącą się w mały pudełku. W jej skład wchodzą 72 karty (1 karta Strażnika, 8 kart Mola szachrajka, 43 karty liczbowe i 20 kart akcji) oraz instrukcja. Rysunki na kartach są wykonane specyficzną, ale uroczą kreską. Co do instrukcji, to jest ona prosta i zrozumiała. Niestety w trakcie gry pojawiły się sytuacje, których rozwiązania musieliśmy się domyśleć.
Celem gry jest pozbycie się wszystkich kart z ręki, niekoniecznie w uczciwy sposób. Nie jest to jednak typowe „oszukiwanie”. Wymaga ono większej finezji, ale o tym w dalszej części naszej recenzji. Co ważne, gra powinna mieć miejsce przy stole. W innym miejscu nie będzie możliwe skuteczne oszukiwanie.
W celu przygotowania gry należy potasować wszystkie karty, poza kartą Strażnika. Ją otrzymuje najstarszy gracz i kładzie odsłoniętą przy sobie. Wszyscy gracze otrzymują po 8 kart. Pozostałe należy położyć w zakrytym stosie. Wierzchnią kartę ze stosu kładzie się odkrytą na środku stołu. Grę rozpoczyna Strażnik.
W swojej turze każdy z graczy powinien wykonać jedną z dwóch
akcji:
- położyć kartę z ręki na stosie kart
odkrytych;
- dobrać kartę z zakrytego stosu,
przy czym dobranie karty kończy turę gracza.
Położenie karty musi odbyć się zgodnie z zasadą, że jej wartość powinna być o jeden wyższa lub o jeden niższa od wartości karty już leżącej na górze stosu odkrytych kart. Na kartach znajdziemy cyfry od 1 do 5. Na karty z wartością 5 możemy położyć 4 lub 1 oraz analogicznie na karty z wartością 1 możemy położyć 2 lub 5.
Oprócz wykładania kart na stół istnieje jeszcze jeden sposób pozbywania
się ich – oszukiwanie. Może się ono odbywać jedynie przy stosowaniu się do
kilku zasad:
- ręce z kartami powinny znajdować
się zawsze na stole;
- w jednym czasie oszukiwać można tylko przy użyciu jednej karty;
- przyłapany gracz powinien uczciwie przyznać się do oszustwa;
- ostatnią kartą nie można oszukiwać.
Poza powyższymi zasadami, żadne inne nie obowiązują. Kart można pozbywać się w różny, pomysłowy sposób (rzucanie pod stół, za siebie, ukrywanie ich). Jest jednak jeden haczyk – Strażnik. Gracz posiadający tę kartę sam nie może oszukiwać. Jego zadaniem w trakcie rozgrywki jest obserwacja pozostałych graczy i próba przyłapania ich na gorącym uczynku. Jeżeli Strażnikowi się to uda, to taki gracz przejmuje funkcję strażniczą. Dodatkowo zabiera z powrotem kartę, której próbował się właśnie pozbyć oraz otrzymuje od Strażnika jedną z jego kart z ręki.
Niektórych kart dotyczą specjalne zasady. Wśród nich występują te z Molem szachrajkiem, których nie można położyć na stole w ramach akcji. Tych kart można pozbyć się tylko poprzez oszustwo. Jedynie Strażnik, aby nie być poszkodowanym, może wyłożyć Mola na stół.
Dodatkowo, w grze mamy cztery rodzaje kart ze specjalnymi akcjami:
- Pająk – pozwala przekazać jedną ze
swoich kart innemu graczowi;
- Komar – wszyscy gracze uderzają na niego otwartą dłonią – ostatni gracz otrzymuje po jednej karcie od pozostałych graczy;
- Mrówka – wszyscy gracze, poza rzucającym, dobierają po jednej karcie ze stosu kart odkrytych;
- Karaluch – każdy z graczy próbuje
natychmiast położyć na niego dowolną kartę z ręki o tej samej
wartości, jednak tylko najszybszy gracz będzie mógł ją tam zostawić.
Na początku recenzji wspomnieliśmy, że w grze wystąpiły sytuacje
nieopisane w instrukcji, które zrodziły w nas wątpliwości. Miały one
miejsce przy użyciu kart ze specjalnymi właściwościami. Po pierwsze, czy przy
akcji Mrówki, karta ta również jest dobierana przez graczy ze stosu odkrytego –
w domyśle przyjęliśmy, że tak. Po drugie, czy przy akcji Karalucha, po
rzuceniu na niego karty przez gracza, którego nie byłaby kolej rozgrywania,
tura przechodzi na gracza po nim, czy też zagrywa gracz, którego byłaby kolej.
My przyjęliśmy do rozgrywki tę pierwszą opcję.
Koniec gry następuje, gdy jedna z osób pozbędzie się wszystkich kart z ręki. Dodatkowo, zliczane są punkty ujemne za każdą posiadaną kartę. Ilość punktów jest zależna od rodzaju karty.
W następnej rozgrywce funkcję Strażnika przejmuje osoba po lewej
stronie od gracza, który rozpoczynał wcześniejszą grę. Ilość rozgrywek jest
zgodna z ilością graczy, a całą grę wygrywa osoba z najmniejszą
ilością punktów ujemnych.
Podsumowanie:
Mól szachrajek jest bardzo przyjemną, szybką i zabawną grą. Co prawda, przy intensywniejszym użytkowaniu kart nieco się one wyginają. Gdyby były twardsze, to oszukiwanie byłoby po prostu trudniejsze. Poza drobnymi niedociągnięciami w instrukcji, gra z pewnością może być źródłem rozrywki i będzie dobra do zabawy zarówno w gronie rodzinnym, jak i ze znajomymi. Nie możemy więc uznać tego jako dużej wady. W tej koncepcji tematycznej wydawnictwo Drei Magier Spiele oraz G3 wydało jeszcze kilka innych gier, które z pewnością będziemy chcieli wypróbować.
|
Jakość i wygląd |
●●●●○ |
Ocena ogólna: ●●●●○ |
|
|
Czytelność instrukcji |
●●●●○ |
|
|
|
Regrywalność |
●●●●○ |
|
|
|
Wykorzystanie pudełka |
●●●●○ |
|
|
|
Stosunek do ceny |
●●●●○ |
|
|
|
Poziom trudności |
Średni |
|
|
|
Rekomendacja: Gra idealna
dla osób o zręcznych palcach |
|||
Sara i Paweł
Recenzowane wydanie:
Polski tytuł: Mól szachrajek
Autor: Emely Brand, Lukas Brand
Ilustracje: Rolf Vogt
Wydawnictwo: Drei Magier Spiele, G3
Rok wydania:
2013
Wykorzystane
zdjęcia są własnego autorstwa.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz