ZP [32]: Wyspa Dinozaurów, czyli na ratunek przed zagładą [recenzja]

Świat dinozaurów jest w niebezpieczeństwie! Meteoryty spadają na wyspę raz za razem, a katastrofa wydaje się nieunikniona. To w nas, graczach jest pokładana cała nadzieja. To właśnie my możemy uratować przynajmniej część Dinusiów i pomóc im przejść na sąsiednie wyspy, gdzie będą bezpieczne. Nie ma czasu do stracenia, trzeba działać szybko. Czy zechcecie się przyłączyć? Ostatnio budowaliśmy swój Kaczogród i dobre miejsce do życia dla jego mieszkańców (link do recenzji znajdziecie tutaj). Dziś zawalczymy o bezpieczne schronienie dla Dinusiów. Komu uda się uratować najwięcej okazów?

Informacje ogólne:

Wyspa Dinozaurów to gra karciana dla 2 do 6 osób, w przedziale wiekowym od 7 do 107 lat. Średni czas gry wynosi około 15 minut. Przy większej liczbie osób nie wydłuża się znacząco, ponieważ połowa zabawy jest realizowana jednocześnie przez wszystkich graczy. Wyspę Dinozaurów można zatem określić jako szybką grę, dobrą w przerwie pomiędzy dłuższymi tytułami.

 

Zawartość pudełka i zasady gry:

Wyspa Dinozaurów mieści się we względnie niedużym, bogato ilustrowanym pudełku. Znajdziemy w nim trochę pustej przestrzeni, ale nie jest to aż tak rażące. Wypełnienie pudełka mogłoby być jednak wykonane z nieco twardszego kartonu, ponieważ w naszym egzemplarzu zdążyło się ono już przerwać w kilku miejscach. Poza tym, wypełnienie te jest bardzo kolorowe i po prostu ładne. Po zaopatrzeniu się w egzemplarz gry polecamy włożenie kart do woreczków foliowych. Po postawieniu pudełka karty zsuwają się bowiem na dół, co powoduje ich niszczenie.

Wyspa Dinozaurów składa się z samych kart. Zawiera 108 kart Dinusiów o wartościach od 2 do 10, 26 kart Rozstawienia, tj. kart, którymi rozpoczynamy rozgrywkę (1 Wyspa Dinozaurów, 8 Małych Dinozaurów o wartości 1, 6 Wysp graczy, 6 Cmentarzysk, 3 karty Premii „Kto Pierwszy, Ten Lepszy”, 1 karta Premii „Długiego Pazura” i 1 karta Wielkiego Kamienia), 22 karty Zdarzeń oraz 6 kart pomocy.

Wszystkie karty zostały zilustrowane naprawdę kolorowo. Wyróżniają się rysunkową kreską, co zdecydowanie może przypaść dzieciom do gustu. Gra nie powinna również odstraszyć dorosłych graczy. Co do instrukcji, to jest napisana w bardzo prosty i przystępny sposób. Doszukaliśmy się w niej jednak kilku dość istotnych błędów, o czym będzie wspomniane w dalszej części recenzji.

Przygotowanie do gry jest bardzo rozbudowane. Na początek układamy na środku kartę Wyspy Dinozaurów. Wokół niej należy rozłożyć karty Małych Dinozaurów zgodnie z ich gatunkami, tj. na górze i na dole Wyspy dinozaury czerwone (Mięśniaki), po prawej i lewej stronie Wyspy dinozaury zielone (Wege), w górnych rogach dinozaury żółte (Latawce), natomiast w dolnych rogach dinozaury niebieskie (Wodniki). Każdy z graczy kładzie przed sobą kartę Wyspy oraz Cmentarzysko. Karta Wyspy ma dwa warianty: Tyrana (nieco trudniejszy) oraz Tyranka (łatwiejszy, dobry dla dzieci).

Następnie każdy otrzymuje po 7 kart Dinusiów do ręki. Pozostałe Dinusie należy potasować i położyć w zakrytym stosie, dostępnym dla wszystkich graczy. Również w dostępnym miejscu należy położyć wszystkie karty premii. Niektóre z nich gracze będą mogli otrzymać w trakcie rozgrywki. Na koniec należy wydzielić losowo 10 kart Zdarzeń i ułożyć je w odkrytym stosie. Na spodzie tego stosu umieszczamy kartę Wielkiego Kamienia.

Celem gry jest zdobycie jak największej liczby punktów, zanim na wyspę spadnie ostatni, kończący wszystko Wielki Kamień.

Zasady gry możemy określić jako dość rozbudowane. Niezależnie od tego pozostają proste, również dla dziecka. Każda tura dzieli się na dwa etapy: rozgrywany równocześnie oraz rozgrywany po kolei.

W ramach pierwszego etapu, tj. rozgrywanego jednocześnie przez wszystkich graczy, wykonuje się trzy akcje:

Zdarzenia. Jeden z graczy ściąga wierzchnią kartę ze stosu Zdarzeń i odrzuca ją. Akcja ta nie jest wykonywana w pierwszej rundzie.

Przygotowanie. Każdy z graczy stara się zasiedlić całą swoją wyspę najlepszymi Dinusiami, czyli takimi o najwyższej wartości. Może je pozyskać z Wyspy Dinozaurów. W tym celu wybiera z ręki kartę (lub dwie karty tego samego gatunku dinozaura) z wartością wyższą od karty Dinusia, którego chce pozyskać. Wybrana z ręki karta Dinusia musi być tego samego gatunku, co karta na wyspie. Kartę tę gracze kładą zakrytą przed sobą.

Przy tej akcji w instrukcji została podana pierwsza nieprawidłowość. Zgodnie z nią, jeżeli gracz nie jest w stanie pozyskać Dinusia z Wyspy Dinozaurów, który jest silniejszy od już zamieszkującego jego Wyspę, może on odłożyć dwie karty z ręki na Cmentarzysko. W dalszej części instrukcji została podana jednak informacja, że gracz zawsze może wymienić posiadanego na swojej Wyspie Dinusia, na Dinusia o niższej wartości z Wyspy Dinozaurów. Rozbieżność ta jest niestety znacząca.

Rozpoczynanie walki i rozstrzyganie remisów. Wszyscy gracze odwracają równocześnie wybraną kartę Dinusia.

Gracze, którzy wyłożyli karty tego samego gatunku oraz o ich identycznej łącznej wartości, odkładają je na Cmentarzysko. Pozostali przechodzą do drugiego etapu.

Etap drugi określa się jako rozgrywany po kolei. W ramach tego etapu gracze, poczynając od tego, który wyłożył Dinusia o najniższej wartości, wykonują poniższe akcje:

Atak na Wyspę Dinozaurów. Gracz atakuje Dinusia tego samego gatunku, którego kartę wyłożył. Zabiera wybranego Dinusia z Wyspy Dinozaurów, a w jego miejsce kładzie wybraną wcześniej kartę z ręki.

Zasiedlanie własnej Wyspy. Zabranego Dinusia gracz dokłada na swoją Wyspę, w dokładnie te same miejsce, z którego go zabrał. Jeżeli w danym miejscu na Wyspie posiada już Dinusia, to odrzuca go na stos kart odrzuconych.

Wyjątkiem jest wariant z Tyrankiem. Gracz, który posiada taką Wyspę, może położyć Dinusia w dowolnym miejscu. Nie jest jednak doprecyzowane, czy maksymalna liczba miejsc na Wyspie zajętych przez dany gatunek musi wynosić dwa, jak to jest w przypadku wariantu Tyrana. Jest to zatem kolejne niedopowiedzenie w instrukcji.

Uzupełnianie ręki. Na koniec każdy z graczy dobiera do ręki karty w takiej liczbie, aby mieć ich łącznie 7.

Odkrywane co rundę Zdarzenia mogą graczom pomóc lub im przeszkodzić. Karty te bowiem wprowadzają różne wydarzenia. Przykładowo, Spadający Meteoryt powoduje zablokowanie wskazanych stref, Furia pozwala na dodanie +3 do wartości danego gatunku, a Tornado powoduje zamianę miejscami kart Dinusiów w obrębie danego gatunku.

Gra kończy się natychmiast, gdy w ramach odkrywania Zdarzeń zostanie odsłonięta karta Wielkiego Kamienia.

Wówczas gracze odrzucają karty z ręki i zliczają punkty, tj. wartości kart dinozaurów na swojej Wyspie, punkty ze zdobytych kart Premii oraz te z Cmentarzyska. Wygrywa osoba, która uzyskała największą liczbę punktów.

 

Podsumowanie:

Wyspa Dinozaurów jest przyjemną grą, która może spodobać się dzieciom. My jednak będziemy do niej wracać raczej „przy niedzieli”. Gra nie jest zła i można naprawdę dobrze się przy niej bawić. Nie zatrzyma ona jednak dorosłej osoby na dłuższy czas. Minusem jest z pewnością kilka błędów oraz niedopowiedzeń w zasadach gry. Są one niestety znaczące, ponieważ niedoprecyzowanie tych kilku kwestii ma istotny wpływ na zabawę. Dodatkowo gra toczy się dla nas zbyt szybko. Aby temu zapobiec, zwiększyliśmy liczbę kart Zdarzeń wykorzystywanych w rozgrywce. Dużym plusem są właśnie te karty wydarzeń, które mogą ułatwić lub utrudnić osiągnięcie celu, urozmaicając zarazem rozgrywkę.

Z tego względu grę polecamy zwłaszcza dla dzieci i rodziców grających ze swoimi pociechami. Z uwagi na możliwość zastosowania jednocześnie wariantu łatwego i trudnego (Tyranek i Tyran), zostaje zachowana równowaga pomiędzy poziomem gry dziecka i osoby dorosłej. Takie rozwiązanie pozwala na wspólną zabawę osób w różnym wieku bez faworyzowania kogokolwiek. Dla nas jest to plus i pozostaje mieć nadzieję, że takie podejście znajdzie się w innych grach rodzinnych.

 

Jakość i wygląd	●●●●○	Ocena ogólna:     ●●●●○
Czytelność instrukcji	●●●○○
Regrywalność	●●●●○
Wykorzystanie pudełka	●●●●○
Stosunek do ceny	●●●●○
Przyjemność z rozgrywki	●●●●○
Poziom trudności	Średni
Rekomendacja: Wyspa dinozaurów, która zaprasza tak dzieci, jak i ich rodziców

 

Sara i Paweł

 

Recenzowane wydanie:

Polski tytuł: Wyspa Dinozaurów

Autor: Bertrand Arpino

Ilustracje:Stéphane Escapa

Wydawnictwo: FoxGames

Rok wydania: 2016

 

Wykorzystane zdjęcia są własnego autorstwa.